Tegniese tekenwerk

In die breëre sin behoort al die tekenwerk wat nie vir artistieke doeleindes gedoen word nie, tot tegniese tekenwerk. Die doel met tegniese tekeninge is onder meer om 'n voorwerp sodanig weer te gee dat 'n produk daarvolgens vervaardig kan word. Tegniese tekenwerk word veral in die meganiese, elektrotegniese en siviele ingenieurswese gedoen. Werkstekeninge speel 'n belangrike rol in enige vervaardigingsproses aangesien dit besonderhede omtrent die vorm en afmetings bevat waarvolgens 'n produk vervaardig kan word.

Benewens die vorm en afmetings, bevat die tekeninge dikwels ook inligting aangaande die materiale en die noukeurigheid wat by die vervaardiging vereis word. Op 'n tegniese tekening verskyn daar gewoonlik minstens 1 syaansig, 1 vooraansig en 1 bo-aansig van 'n voorwerp. Vir ingewikkelder voorwerpe is meer aansigte egter nodig, wat dikwels gekombineer word met byvoorbeeld deursnee-aansigte.

Aangesien alle afmetings by 'n loodregte projeksie dieselfde bly (ten minste in die vlak gelyk aan die projeksievlak), gee die tekening dan 'n getroue weergawe van die afmetings. Die afmetings word gewoonlik met behulp van syfers en hulplyne aangedui. Om meer insig aangaande ʼn voorwerp te verkry, word dit dikwels ook in driedimensionele projeksies geteken.

By 'n skuins projeksie (45°-projeksie) word die sy- en bo-aansigte op vlakke geteken wat ʼn hoek van 45° met die basislyn van die vooraansig maak. By 'n isometriese projeksie (60° -projeksie) maak sowel die voor- as die sy- en die bo-aansig hoeke van 60° met die basislyn (horisontale lyn). Tegniese tekenwerk is internasionaal gestandaardiseer ten opsigte van die simbole, projeksies en die metodes waarvolgens afmetings aangedui word. Afgesien van die vermoë om besonderhede op 'n tekening korrek te interpreteer, is ervaring in 'n ruimtelike voorstelling ook nodig.

Vir die installering van byvoorbeeld pypstelsels, riolering, elektriese bedrading, sentrale verwarming, elektroniese kringe, ensovoorts, is die presiese vorm en afmetings van onderdele van minder belang, aangesien voorafvervaardigde produkte daarvoor gebruik word. Hier word skematiese voorstellings gebruik, dit wil sê sterk vereenvoudigde diagram me waarin die vorms van voorwerpe nog herkenbaar is, of slegs skemas waarin simbole gebruik word.

'n Tekening van 'n produk is 'n grafiese voorstelling daarvan, gemaak op 'n sekere skaal, wat die afmetings en voorwaardelik uitgedrukte tegniese voorwaardes aandui, waarvan die nakoming verseker moet word tydens die vervaardiging van die produk. Tekeninge word uitgevoer volgens die eenvormige reëls wat in die GOST's van die Unified System for Design Documentation (ESKD) vasgestel is.

Deel - 'n produk gemaak van 'n materiaal met dieselfde naam en handelsmerk, sonder die gebruik van monteerbedrywighede. Byvoorbeeld: as, bus, gegote liggaam, rubberhuls (onversterk). Onderdele sluit ook produkte in wat bedek is (beskermend of dekoratief), of gemaak is met plaaslike sweiswerk, soldering, gom. Byvoorbeeld: 'n liggaam gemaak deur metaalgietwerk, bedek met 'n onderlaag; sink-geplateerde staal moer; 'n boks gemaak deur sweiswerk van een plaat metaal, ens. Volgens die doel is die onderdele bevestigingsmiddels: moer, wasser, bout, skroef, skroef, spyker, klinknael: transmissie: as, sleutel, katrol, band, kettingwiel, rat, ens. Onderdele word onderverdeel in eenvoudige dele: moer, sleutel en komplekse onderdele: krukas, ratbehuising, masjienbed.

Die tekenstandaard kan ANSI, ISO, DIN, JIS, BSI, GOST (ESKD) of GB wees. ’n Montage-eenheid is ’n produk wat bestaan ​​uit twee of meer komponentdele wat by die vervaardigingsaanleg met mekaar verbind is deur monteerbewerkings (stikwerk, skroefwerk, sweiswerk, soldering, klinknagel, opvlam, gom, heg met metaal krammetjies, ens.).